Fotoğraf Çekilmemek

Esenlikler,

Beni tanıyanların bildiği üzere fotoğraf çekilmemek gibi bir huyum vardı. Hâlâ daha alışabilmiş değilim. Aslında fotoğrafa özel değil, genel olarak herhangi bir şeyin kaydedilmesineydi bu alerji. Kürşat’ın (@KoAkinci) Twitter’dan bir önceki blog yazısına fotoğrafla alakalı yorum yazmasıyla, bu konu hakkında da bir şeyler karalayayım dedim. Bunca senedir yazmadık ya, maksat yazı olsun :)

Neden kaydedilmeyi sevmiyordum?

Birincisi, sevmiyordum. İkincisi, birisinin benim haberim olmadan benimle ilgili bir şey öğrenmesini sevmiyordum. Sanırım önyargıyla karşılaşmaktan çekinmek de bu davranışın sebeplerinden biriydi.

Bir diğer unsur da hobi olarak başlayan işimle ilgiliydi. Siber güvenlikle ilgilenen biri olarak gizliliğin çok önemli olduğunu düşünüyordum. Bunu da her alanda gizlilik olarak kabul ediyordum. Bunun gerekli ve gereksiz olduğu durumlara bu yazıda girmeyeceğim. Alınan kayıtların da saldırı vektörleri tasarlarken nasıl kullanılabileceğine dair çeşitli teorilerimi de bu yazıya dahil etmeyelim.

Bütün bunlarla birlikte sosyal medya ve kişilerin kendini pazarlamak için yapmacık durumlara girişmesi benim için fotoğrafa karşı olmam için bir bahane olmuştu.

Neden vazgeçtim?

Öncelikle bu yorucu bir iş ve artık böyle şeylerden kaçınmaktan yoruldum. Bir de güzel bir artı ve eksi karşılaştırması yaptığımda böyle bir şeyin -en azından tercih ettiğim hayat senaryom için- çok da elzem olmadığına kanaat getirdim. Sonuçta bu gizliliğin bir bedeli vardı ve yaptığım değerlendirmelerde zararda çıkıyordum. Eğer kişilere doğru bildiğimi yüz yüze söyleyebiliyorsam beni tanımayan kişilerin canlı olmayan söylemlerimi okuyup dinlemelerinin beni rahatsız etmesine çok gerek yoktu. Fotoğrafta fikirle alakalı ne var derseniz, basitten karmaşığa birkaç şey var aslında (bkz. Laplace’s demon). Fakat belki de buradaki ana neden fotoğraf çekilmekte bir anlam bulamamamdı. Şimdi ise bir miktar anlayabiliyorum.

Sonuçta harcanan efor karşılığında alınan gizliliğin benim için artık pek bir şey ifade etmediğini gördüm.

Peki artık beraber fotoğraf çektirebilir miyiz?

Çok tercih ettiğim bir durum değil. Hâlâ daha tam olarak rahat hissettiğimi söyleyemeyeceğim. Fakat eskisi gibi de karşı değilim. Sanırım sizin gibi normal bir şey olarak bakıyorum artık :)

NOT: Buradaki yazılar zorunlu durumları kapsamamaktadır.